SOWA OPAC : Biblioteka Publiczna im. Marii Konopnickiej

Książka napisana pięknym językiem, którego na próżno szukać we współczesnej literaturze. Optymistyczna, przepełniona nadzieją. Zupełnie nie przeszkadza, że traktuje głównie o rybach i wędkowaniu. Z żalem przewraca się ostatnią kartkę.

Piękna, ciepła książka. Pod koniec za dużo w niej o rybach, ale początkowo byłam absolutnie zachwycona :)

"Śmierć pięknych saren" to zbiór autobiograficznych opowiadań czeskiego pisarza. Dziś jest on dziełem jednym spośród wielu wpisujących się w kanon literatury światowej. Ota Pavel wspomina w nich swoje dzieciństwo, młodość, a także życie w czasie trwania II wojny światowej i świat zaraz po. W pierwszej części cyklu głównym bohaterem autor uczynił przede wszystkim swego ojca Leona Poppera, który parał się sprzedażą sprzętów gospodarstwa domowego w firmie Electrolux. (...)

Zachwyciła mnie ta książka. Opowiadania ze zbioru „Śmierć pięknych saren” i „Jak spotkałem się z rybami” są niewielkie objętościowo, zawierają jednak bardzo wiele pięknych i poetyckich zdań, które na długo zostają w pamięci.
Nigdy bym nie przypuszczała, że o tak nudnym, według mnie, zajęciu jak wędkowanie, można tak zajmująco pisać. Sam Pavel jest namiętnym wędkarzem, podobnie jak jego ojciec, i jak przyznaje w Epilogu „Rybołówstwo to przede wszystkim wolność”. (...)

Urzekły mnie te opowiadania ,radością,optymizmem i ciepłem. Warto czytać o miłości,magii ,rybach i życiu nie zawsze z tej pozytywnej strony...

Cudna, ciepła, bardzo czeska.

Moja ocena: 4/10 Opowiadania "Najdroższa w Europie Środkowej" i "W służbie Szwecji" były rewelacyjne.
Cała reszta to lanie wody, pięknych słów, pięknych nic nie wnoszących zdań, Książka jest skarbnicą porywających cytatów autora, i nic nie wnoszącej treści, Męczyła mnie, a jednocześnie za mną chodziła...
Jak chciałem ją oddać bez przeczytania - to mi zamknęli Bibliotekę 😅 ale i tak się zastanawiam....
....co to miało być...